Lange makers van Bright River op boekveranderingen, Amanda Seyfried en seizoen 2

Spoiler alert: Dit artikel bevat spoilers voor ‘Long Bright River’, die nu op Peacock stroomt.

Twee jaar voordat Liz Moore’s roman “Long Bright River” ooit in 2020 schappen liep en een bestseller werd – en een van Barack Obama’s topboeken van het jaar – werd ze benaderd door verschillende producenten. Nu is het een Peacock-serie met acht afleveringen met Amanda Seyfried.

“Long Bright River” markeert de eerste serie van Seyfried na haar Emmy-winnende wending als Elizabeth Holmes in “The Dropout”. Seyfried speelt patrouilleofficier Mickey Fitzpatrick terwijl ze op zoek is naar haar jongere zus, Kacey (Ashleigh Cummings), te midden van de opioïde crisis in Philadelphia en sekswerkers die worden vermoord. Terwijl Mickey op zoek is naar antwoorden over de verdwijning van Kacey – en in het reine komt met de pijn die ze haar heeft veroorzaakt – maakt ze opnieuw verbindt (en valt weer in liefde) met haar voormalige partner, Truman (Nicholas Pinnock).

De show is gevuld met schokkende wendingen in bijna elke aflevering. Uit de onthulling dat Mickey’s zoon Thomas (Callum Vinson) eigenlijk Kacey’s biologische kind is aan de seriemoordenaar die Eddie Lafferty (Dash Mihok) (Dash Mihok) blijkt te zijn, de partner die Mickey werd toegewezen in aflevering 1, mede-van de Boek van het boek van het boek van het boek, terwijl ze niet meer dan telkens waren, is het grootste deel van het boek van het boek over veel van het boek van het boek.

“Mijn onervarenheid in het schrijven van televisie was misschien zowel een belemmering als hopelijk nuttig op bepaalde manieren, omdat ik eerlijk gezegd niet wist wat moeilijk zou zijn om te doen,” vertelt Moore Verscheidenheid over een zoomoproep. “Nikki heeft eindeloze set -ervaring, maar was erg gul in het niet denken als een producent toen we samen aan het schrijven waren. Ze is ook een zeer ervaren schrijver, en goed in het afzonderlijk dragen van die twee hoeden. ‘

Toen Moore en Toscano elkaar voor het eerst ontmoetten in 2020 over mogelijk samenwerken, bonden ze onmiddellijk de elementen uit het boek die belangrijk waren om te behouden: het veroveren van de Kensington-wijk van Philadelphia door een genuanceerde blik op drugsmisbruik en sekswerk, en ondermijnen het verhaal van de cop-as-savior.

“We wilden ook echt vasthouden aan dit interne personage dat Mickey was”, zegt Toscano. “Vaak gaan we in aanpassingen van iets en dan dan ineens, een personage dat zo uniek is in haar interne natuur, zegt plotseling wat ze bedoelt en betekent wat ze zegt. Het antwoord werd haar omringen met personages die het uit haar trokken. ‘

Voorafgaand aan de release van de show op donderdag, Verscheidenheid had de gelegenheid om in het aanpassingsproces te duiken met zowel Moore als Toscano, chatten door hoe ze bouwden tot Lafferty als de moordenaar, waarom ze allebei geïnteresseerd waren in het ontwikkelen van Mickey als “een agent die niet noodzakelijkerwijs goed in haar werk was” en hoe Seyfried echte Kensington -agenten bestudeerde om Mickey’s manners te nagelen.

Jullie hebben allebei besloten om de flashback -structuur uit het boek te dragen. Hoe dacht je erover om act breaks versus hoofdstukken in het boek te gebruiken?

Nikki Toscano: Ik denk dat het minder ging over de ACT -pauze en meer over het feit dat de flashbacks het huidige moment informeerden, hetzij ondersteunen of ondermijnen wat we in het heden beweerden. We zorgden ervoor dat we bij het onderzoeken van het moordmysterie ook moesten nadenken over het verleden van Mickey. Hoe dieper we het verleden van Mickey kwamen te begrijpen, hoe dieper we begonnen met het begrijpen van het moordmysterie en wat haar rol zou kunnen zijn in de ultieme verdwijning van haar zus. Dat was waar we door werden bestuurd.

Omdat het boek wordt verteld door Mickey, weten we meteen dat Kacey haar zus is – het meisje met het roze haar waar ze altijd naar op zoek is. Maar in de show wordt die informatie onthouden tot het einde van aflevering 1. Waarom besloot je dat te houden van het publiek?

Liz Moore: Een andere richtpost voor ons in de show is dat Mickey uit de gemeenschap komt dat ze patrouilleert, dus ze heeft een heel sterke bekendheid met de bewoners waarmee ze contact heeft als onderdeel van haar werk. Dus als ze de gemeenschap bekijkt, kan ze mensen noemen die ze heeft geslaagd. Wanneer ze haar eigen zus ziet, is ze erg privé en onthult het niet noodzakelijk dat ze aan de partner die ze in deze flashback heeft toegewezen. We zien haar op een vergelijkbare manier als de manier waarop Mickey iedereen in de buurt ziet. We wilden dat Kacey zich bij de kijker registreerde als een van de vele mensen die Mickey op straat kent. Met de onthulling wilden we dat er een emotionele tapijt was, evenals een verhaalpot.

Toscano: In tegelijkertijd proberen de interne aard van het personage te behouden, tipten we onze hoed aan het feit dat de persoon die we volgen, Mickey Fitzpatrick, misschien niet de betrouwbare verteller is die we denken dat ze is – omdat ze ons niet alles vertelt.

In de show ontwikkel je Mickey’s personage meer met haar verbinding met muziek die ze heeft achtergelaten om een ​​agent te worden. Waarom heb je dat toegevoegd als onderdeel van haar achtergrondverhaal?

Moore: We waren erg geïnteresseerd in het idee om een ​​agent te schrijven die niet per se goed in haar werk was. In het boek is een van de eerste dingen die ze over zichzelf zegt dat ze geen goede agent is, ze is niet dapper – maar ze is slim. Ze heeft een beetje ijdelheid over haar intelligentie, en ik denk dat we dat tot de serie hebben gedragen.

Toscano: Het is visueler. In het boek wilde ze heel graag professor geschiedenis worden, en dat was onze manier om de belofte te tonen die ze ooit had. In onze serie ging ze een jaar naar Penn: het was een belangrijk onderdeel van haar achtergrondverhaal dat ze een kans had op een leven buiten de buurt waarin ze opgroeide, maar uiteindelijk bleef worden teruggetrokken om voor haar zus te zorgen.

Je besloot om haar zoon Thomas in de serie te verouderen, en veranderde ook Gee, de grootouder van Thomas, van vrouwelijke naar man. Wat inspireerde die veranderingen?

Moore: Een van de redenen dat we Thomas hebben verouderd, is dat Mickey een andere uitlaatklep zou hebben om een ​​deel van haar internaliteit te laten externaliseren. Ze spreekt hem op een manier die vaak niet gepast is – ik denk dat ze hem op veel manieren volwassen is en dat is ook niet bedoeld als een goede zaak. Ongetwijfeld beschermt een van haar karakterfouten hem niet genoeg. Ik denk dat het een generatiecyclus is – ze was ook al heel vroeg volwassen, dus ik denk dat ze dat is wat ze met haar zoon doet.

Toscano: Toen we het geslacht van Gee van een vrouw in een man veranderden, wilden we Thomas even oud maken toen Gee begon te overwegen zijn nalatenschap. En dat was uiteindelijk de reden dat het ijs tussen Mickey en hem kon ontdooien.

Toen hij in enkele van de grootste wendingen van de show kwam, was het echt verrassend om te horen dat Mickey Thomas van Kacey nam om hem op te voeden als haar eigen zoon. Maar als je terugkijkt, is het heel logisch.

Moore: We wilden ervoor zorgen dat het publiek zou zijn begonnen te vermoeden dat Mickey de waarheid niet vertelde over elk aspect van zichzelf, zoals andere personages zoals haar neef en Truman haar vertellen. De personages die we zijn getraind als verdacht, eindigen in sommige opzichten de meer betrouwbare. En ik denk dat dat een van de thema’s van de show weerspiegelt, namelijk dat degenen die we in het begin als slachtoffers beschouwen, misschien niet echt slachtoffers zijn. We hebben veel gespeeld met het idee dat aan de rechterkant van de wet niet noodzakelijkerwijs vertaalt zich in het algemeen aan de rechterkant te zijn. Beide zusters keren zichzelf voortdurend in de hele show om, en hopelijk zullen beide worden gezien als volledige personages die zowel goede als slechte keuzes hebben gemaakt.

Aflevering 6 is met name een behoorlijk emotionele wervelwind als we het dieptepunt krijgen dat Mickey op straat wordt geslagen. Maar dan zien we haar ook echt contact maken met Thomas en Gee voordat we erachter komen dat haar vader nog leeft. Nikki, je schreef en regisseerde deze aflevering, hoe ben je benaderd om al deze beats te raken zonder dat het zich te dicht voor kijkers voelde?

Toscano: Mickey heeft de hele aflevering besteed tot dit punt om haar zus te vinden. Als ze dan in elkaar geslagen wordt, wordt ze gedwongen even de tijd te nemen om daadwerkelijk met haar zoon met Gee om te gaan met Truman. Ik denk dat het een kans was voor het personage en de serie zelf om adem te halen van het moordmysterie. Dat gezegd hebbende, dat was een aflevering met een overvolle aflevering met verschillende onthullingen, en het was altijd onze bedoeling om deze onthullingen te laten beheersen door emotie en niet alleen de behoefte aan een tapijt.

Jullie hebben allebei eerder gesproken over het hebben van personages die emoties uit Mickey halen, en haar voormalige partner, Truman, is een van die belangrijke personages als iemand op wie ze verliefd is. Een ander schokkend moment komt wanneer Mickey een pistool aan hem trekt in aflevering 8 nadat Kacey haar vertelt dat hij de moordenaar is vanwege een misverstand. Hoe rechtvaardigde je dat ze die plek zou bereiken?

Moore: De paradox die Mickey op dat moment voelt, en Truman articuleert op een gegeven moment, dat ze het grootste deel van haar adolescentie en volwassenheid heeft besteed aan het ongelovigen van haar zus of niet vertrouwend op Kacey, die Kacey niet op haar woord neemt, zelfs als ze de waarheid vertelt. Met Kacey vertelt haar bijvoorbeeld dat Simon geen goed persoon is. Dus op dit moment is ze in een binding, omdat ze haar zus moet kiezen, ze moet haar geloven, maar al haar instincten vertellen haar dat dit onmogelijk waar kan zijn. En dus is het een tragedie. Ze maakt deze vreselijke beslissing een beetje uit noodzaak, maar ook omdat een van de zwakke punten van Mickey is dat ze geen sterk intuïtief gevoel heeft. Het is een van de dingen die haar geen goede agent maken.

Toscano: We streefden naar het hartzeer van deze twee personages die uiteindelijk niet samen eindigden. Het heeft geen mooie boog aan het einde van hun verhaal. Er is een sprankje hoop, maar Truman kan niet terugkomen uit respect voor zichzelf.

En natuurlijk, de ultieme moordenaar is de recente partner van Mickey, Eddie Lafferty, een andere sterke darmpartij. Vooral met hoe het verbinding maakt met de overkoepelende thema’s van de show over politieagenten en machtsmisbruik.

Toscano: In het boek was het motief van de moordenaar willekeuriger. We hadden veel gesprekken over het doelgericht maken en van een emotionele plek komen. Het was ook belangrijk dat het iets zei over de show die we maakten.

Over het onderwerp van wat de show over agenten zegt, weet ik dat het schrijven van het boek veel onderzoek vereiste. Sinds het boek in 2020 uitkwam, zijn gesprekken over de brutaliteit en ethiek van de politie alleen maar blijven groeien. Waren er extra nuances die je wilde verkennen in de jaren sinds Black Lives Matter?

Toscano: Eerst en vooral, in de serie versus het boek, leunen we nog meer in het idee van door de gemeenschap geleide politie. Mickey’s superkracht is het feit dat ze uit de gemeenschap komt – dat ze opgroeide met deze vrouwen en dat Kacey een van hen is.

Moore: De serie is zeker niet bang om een ​​kijkje te nemen in de manier waarop politieagenten schade kunnen doen in een gemeenschap, die voortkomt uit het onderzoek dat ik op dit moment vele jaren geleden deed, waarin ik rechtstreeks met sommige inwoners van Kensington sprak, inclusief vrouwen die sekswerk doen, over sommige politieagenten die hun macht hebben gebruikt om te profiteren van vrouwen in de buurt. Het is gedocumenteerd in de Philadelphia Inquirer, maar het is ook een trend die je elders in de VS met alarmerende onregelmatigheid kunt zien.

Wat heeft deze cast toegevoegd aan de personages die je misschien niet oorspronkelijk had voorgesteld op de pagina?

Moore: Al onze acteurs hebben veel onderzoek gedaan voor hun rol. Vooral Amanda Seyfried sprak met twee vrouwelijke politieagenten die in Kensington werken en een rit met hen deden. In het proces ontwikkelde ze fysieke gewoonten en een soort taaiheid, fysiek, die niet noodzakelijkerwijs in het boek bestond. In het boek is ze meer een nerd. Het personage van Mickey is nog steeds erg intern, ze speelde de Engelse hoorn, ze was een band geek die opgroeide. Maar ik denk dat Amanda absoluut gelijk had dat je, om een ​​agent in Philadelphia te portretteren, meer taaiheid moet brengen in de manier waarop je spreekt en jezelf draagt. Ze heeft dat rechtmatig intuïtief in de buurt van wat ze van echte politieagenten heeft opgepikt.

Eindelijk vertelde Amanda Seyfried mijn collega Marc Malkin dat ze geïnteresseerd zou zijn om terug te keren voor seizoen 2. Is er nog een seizoen mogelijk?

Moore: Ik heb het gevoel dat dat geclassificeerde informatie is.

Toscano: Dat is een beslissing die veel boven onze loonkwaliteit is. Dus ik denk dat we het daar gewoon bij laten. Voor zowel Liz als ik zou elke gelegenheid om opnieuw met deze acteurs te werken geweldig zijn, en we zouden spel zijn om het in elke hoedanigheid te doen.

Dit interview is bewerkt en gecondenseerd.